Na een lange poos van voorbereiden (zie ook 9) vind er in eerste instantie een hele tijd een papieren ‘oorlog’ plaats tussen Nuon/Liander en mij. De eerder opgedane verklaringen en bewijsstukken moeten in de juiste juridische documenten worden gegoten en aan de rechtbank worden gepresenteerd.
Ook zetten we onze strategie breed in: de makelaar wordt in vrijwaring opgeroepen. Dat houd kort gezegd in dat als ik tot een bepaald bedrag veroordeeld wordt, en de vrijwaring is toegewezen, de makelaar een deel of alles van deze veroordeling zal moeten gaan betalen.
Vragen en antwoorden gaan over en weer, en waar mogelijk worden de bewijsstukken of verklaringen nogmaals breed ingezet. Uiteindelijk neemt de rechtbank een tussen-besluit : op donderdag 18 oktober zal een comparitie van partijen plaatsvinden. Dat houdt in dat alle betrokken partijen mondeling hun verklaringen kunnen afgeven en vragen van de rechtbank dienen te beantwoorden.
Voor de zitting was ruim 2 uur uitgetrokken zodat beide zaken tegelijkertijd konden worden behandeld. Voor een beter overzicht benoem ik de beiden zaken apart, tijdens de zitting zijn deze op verschillende momenten door elkaar gelopen. Ook zal ik de (gevoerde) strategie toelichten.
Nuon/Liander – Wiettelerinjehuis.nl
De gevoerde strategie behelst naast een formeel juridisch bestrijden van een overeenkomst tot leveren van stroom een meer inhoudelijke betwisting van de aangevoerde schade.
Die betwisting van de overeenkomst tot leveren van stroom is gelegen in het feit dat de stroom levering primair door NUON gebeurde, terwijl zonder duidelijke motivering de afhandeling van de stroomdiefstal aan de fraudeafdeling van Liander is overgedragen.
Daarnaast worden de opgevoerde hoeveelheid oogsten (5 stuks) en het verbruik per oogst (ruim 27 MWh) bestreden. De hoeveelheid oogsten worden door Nuon/Liander als volgt berekend: er is een stukje plastic gevonden met daarop een productie datum uit 2006. Ergo, zo stelt Nuon/Liander, : de kweek is in 2006 aangevangen. Daar wordt een aangenomen datum aangehangen en tot de ruiming in feb. 2009 is de kweek periode, waarin ruim 5 kweken te doen zijn volgens Nuon/Liander.
Wij hebben bewijs geleverd waaruit blijkt dat tijdens 2006 en 2007 er geen kweek kan hebben plaatsgevonden, mede door eigen bewoning en getuigen die onafhankelijk van elkaar verklaren geen hennep of kweek resten gedurende deze periode te hebben gezien. Een van de getuigen is een makelaar die een schouw uitvoerde voor de verkoop.
De volgende zaken zijn behandeld: De claim van nuon/lainder in gedetailleerde opbouw. Zij vorderen bijvoorbeeld BTW en reparatie kosten. De reparatie kosten worden bestreden aangezien in de producties van Nuon/Liander een regel beschrijft dat er geen beschadigingen aan Nuon/Liander eigendommen zijn geconstateerd. De BTW vordering van Liander wordt op voorhand door de rechtbank op basis van jurisprudentie afgewezen. Dan is het verbruik ter discussie gekomen, en deze wordt op twee manieren betwist. Ten eerste publicaties van NUOn/Liander zelf, die stellen dat een gemiddelde kwekerij per jaar 35MWh vraagt, waar er bij ons per kweek 27 MWh (wat dan resulteert bijna 61MWh per jaar) wordt gevraagd.
De woning is niet dermate groot dat dit lijkt te rechtvaardigen. Daarbij komt bijvoorbeeld het aantal opgevoerde lampen naar voren. Ruimte technisch lijkt het onmogelijk om 20 lampen op de beschikbare oppervlakte aan te brengen op zolder en er daarnaast ook nog eens luchtfiltering en planten neer te zetten.
Documentatie door politie -fraude specialist Nuon.
Ook bleek dat bijvoorbeeld politie Hoorn geen inventarislijst van inbeslagname te hebben, waarop e.e.a.. is verduidelijkt, men heeft 1:1 de verklaring van de fraudespecialist overgenomen. Foto’s die als bewijs dienen laten te weinig zien om een serieus beeld te vormen, althans een beeld wat de stellingen van Nuon/Liander ondersteund. Eerder is het tegenovergestelde het geval.
Voor wat betreft de hele manier van documentatie door Nuon/Liander hebben wij onze grieven geuit : er wordt sterk vertrouwd op een persoon die op dit moment onvoldoende secuur heeft gedocumenteerd en die gebruik maakt van templates en tellingen waarvan de juistheid niet bewezen (meer) is.
Ook is besproken of er een minnelijke regeling mogelijk is. Die hangt in de ogen van Nuon/Liander af van wie de claim krijgt toegewezen, d.w.z. als ik de claim moet betalen is er een ander bedrag van toepassing dan wanneer de vrijwaring in mijn voordeel valt en de makelaar moet betalen. Dit geeft duidelijk aan dat er ook bij het afhandelen van schades een vorm van willekeur bestaat.
Daarom is door ons gesteld dat er primair een behoefte is aan een minnelijke regeling maar dat die door de vele behoudens die zowel de Nuon/Liander maken als ook de makelaar maken, voor ons te onzeker is.
